Çalışmamız bir giriş ve üç bölümden meydana gelmektedir. Girişte Türk edebiyatında Azîzî mahlasını kullanan şairlerden bahsettik. Bunlar içerisinde biyografi kitaplarında bahsedimeyen fakat II. Bayezit'ten defalarca ihsan alan Azîzî'ye dikkatleri çekmek isteriz. Ayrıca 1689 tarihinde vefat eden İsâzâde Mehmet Aziz'in Divan'ının yegâne nüshasının Zagreb Bilim ve Sanat Akademisi kütüphanesinde bulunduğunu ve henüz bir değerlendirmeye tabi tutulmadığını da belirtmek isteriz.