Leyâl-i Hayâl, Fâik Âli Ozansoy’un 1897-1927 yılları arasında Diyarbakır, İstanbul, Bursa ve Amasya’da muhtelif zamanlarda yazdığı ve bir kısmını dönemin önemli sanat ve edebiyat dergilerinde yayımladığı fakat Fânî Tesellîler ve Temâsil kitabına almadığı şiirlerini ihtiva eder. Genellikle tabiat, aşk ve özellikle de gece temasını işleyen bu şiirlerde Servet-i Fünûn Edebiyatı’nın estetik anlayışı hâkimdir. Müstakil bir kitap olarak ilk defa okuyucuyla buluşan bu eser, hem edebiyat tarihçileri hem de edebiyat meraklıları için önemli bir kaynaktır..