Kelimeler düşsel kahramanlarımızın gerçeğe dönüşmesinde olağanüstü bir güce sahiptirler. Bu kahramanlar kelimelerle ruh bulur hayatımızdan biri olup çıkıverirler karşımıza. Bazen bir sevgili, bazen bir arkadaş, bazen de en yakın dostumuz oluverirler. Gittiğimiz her yerde onlarda yanımızda vardır, baktığımız her yerde onlar da duruyordur. Çıktığımız yolculukta bizimle beraberdirler. Böylesi kahramanların uğruna yaşamlar, güzellikler feda edilir de ne verdim ki denir.

Rind, tam da böylesi soyut bir yansımanın sonucunda ortaya çıkmış, sözcüklerle örülmüş, ete kemiğe bürünmüş, Hasan Edemen'in kalemiyle hayat bulmuş bir kahramandır. Bazen kaf dağına uçan bir kuş, bazen bir deniz, bazen de zamansız olgunlaşmış bir incir olarak karşımıza çıkar. Bundan ötürü Hasan Edemen kelimelerin Rind'i tanımlamakta yetersiz kaldığını düşünmektedir.

Aşk, mitolojinin sisli doruklarından geçerek bir tragedya gibi hayat buluyor Rind. Hasan Edemen kaybolmuş bir haritada Rind' in izini sürerken, her satırda yeni bir yol ayrımına ulaşıyor.

"Şimdi artık ölü bir kuşum gökyüzünün koynunda / Kaf Dağı diye bir yer yokmuş."

Dizeleriyle de içinde bulunduğu imkansızlığı özetlemektedir. Bu kitap, tanımlanamayan duygular ve duygularının labirentinde yolunu kaybedenler  için… Rind, yıkıntılar arasında kendini yeniden inşa edenlerin şiiri. Hasan Edemen' e göre herkesin bir Rind'i ya vardır yada birgün olacaktır.